Nasza historia


Wwszystko zaczęło się w 1977 roku. 2 czerwca na terenie pompowni nad zbiornikiem wodnym zwanym wówczas roboczo “Dziekowice II” w Mysłowicach – Imielinie, grupa inicjatywna (32 osoby) postanowiła założyć Klub Żeglarski. Potrzebnych było kilka miesięcy aby uzyskać przychylność Dyrekcji Huty “Katowice”. Dzięki staraniom i uporowi kolegi Zbigniewa Klimczaka, w dniu 8 listopada 1978 Klub został zarejestrowany w Katowickim Okręgowym Związku Żeglarskim pod nr 108. Rozpoczął się dynamiczny rozwój. Wiosną następnego roku przystąpiono do porządkowania terenu pozyskanej bazy po byłym wykonawcy przyległej pompowni. Wywieziono zalegające sterty gruzu i złomu. Kilkanaście wywrotek nawiezionej ziemi rozplantowano pod przyszłe zieleńce. Rozpoczął się pierwszy kurs na stopień sternika jachtowego.
Dzięki przychylności Dyrektora ds. socjalnych, Huta zakupiła dla klubu 11 Omeg, 2 Wielkie Trenery, 3 Conrady 605, motorówkę i drobny osprzęt. Pierwsze uroczyste otwarcie Sezonu Nawigacyjnego, odbyło się 11 maja 1979 roku na terenie ośrodka wstępnie przygotowanego siłami członków Klubu, który przyjął nazwę Hutniczego Ośrodka Żeglarskiego. W lipcu 1980 decyzją władz Huty, Klub został połączony z Klubem Żeglarskim ZSMP Budostal 4 i jako Sekcja Żeglarska wcielone do K. S. HUTNIK przy Hucie Katowice. Stan ten trwał dosyć krótko. W grudniu 1980 roku, kolejną decyzją władz Huty w uznaniu prężnej działalności, wydzielono ze struktur HUTNIKA sekcję żeglarską. Powstał znowu Klub Żeglarski HUTA KATOWICE z dwoma ośrodkami żeglarskimi w Mysłowicach – Imielinie (od 1995 roku w Chełmie Śląskim) i nad zbiornikiem wodnym Pogoria III w Dąbrowie Górniczej. Przybywało sprzętu i członków. W szczytowym okresie Klub liczył 314 członków. Na obu Ośrodkach organizowano kursy żeglarskie. Na Mazurach pływało 15 jednostek a na Solinie 2 El Bimba.

Koło historii przetaczające się przez kraj oddziaływało również na historię Klubu. Skończyły się dotacje z Huty. Klub rozpoczął działalność gospodarczą, najpierw powołując Przedsiębiorstwo Wielobranżowe ŻEGLARZ, potem już jako Klub, borykając się z galopującą inflację i zatorami płatniczymi. Dzięki determinacji członków udało się pokonać wszystkie rafy przemian ustrojowych i wypłynięto na spokojne wody. Wykupiono od Huty majątek, który był w użytkowaniu Klubu. Na terenie ośrodka na Pogorii III powstał z inicjatywy kilku działaczy Jacht Klub POGORIA III.
W styczniu 2000 roku, Walne Zgromadzenie przekazało część majątku znajdującego się na terenie Ośrodka Pogoria III nowo powstałemu Klubowi. Nastąpił powrót do struktur sprzed 25 lat. Jesienią 2000 roku uroczyście wodowano całkowicie wybudowany siłami własnymi jacht z przeznaczeniem do szkolenia. Nadano mu imię Orka. W 2002 r Rada Gminy Chełm Śląski, na wniosek Zarządu Klubu nadaje części ulicy, przy której ma siedzibę Klub, imię Leonida Teligi. W styczniu 2003 roku, Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków Klubu uchwala zmianę nazwy Klubu na YACHT CLUB “OPTY”. Klub organizuje regaty w ramach Pucharu Polski i Pucharu Śląska w klasie Omega, a w 2005 roku jest organizatorem Mistrzostw Polski. Członkowie Klubu biorą również udział w rejsach morskich odwiedzając porty Bałtyku, Morza Północnego i Śródziemnego. Ogółem przez wszystkie te lata przez Klub przewinęło się blisko 2000 członków. Od 2015 roku Komandorem Klubu jest Bogdan Jankowski.

Poczet Komandorów

Zbigniew Klimczak +02.06.1977 – 19.11.1981
Janusz Szlachetko19.11.1981 – 02.12.1982
Józef Słodczyk02.12.1982 – 29.11.1983
Witold Kurczabiński29.11.1983 – 27.11.1984
Tadeusz Słaboń +27.11.1984 – 18.12.1986
Jerzy Stefańczyk18.12.1986 – 12.02.1991
Włodzimierz Muzalewski +12.02.1991 – 20.02.1993
Henryk Niedziela +20.02.1993 – 07.09.1998
Janusz Szlachetko09.09.1998 – 16.03.2003
Marek Baran +16.03.2003 – 03.05.2003
Janusz Szlachetko03.05.2003 – 21.03.2015
Bogdan Jankowski22.03.2015 – obecnie

Leonid Teliga, nasz patron

Leonid Teliga ur. 28 maja 1917 w Wiaźmie w Rosji, oficer piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, żeglarz, dziennikarz, tłumacz, pisarz. Pierwszy Polak, który samotnie okrążył Ziemię na jachcie „Opty” w latach 1967-1969. Rejsem na „Opty” wpisał się na listę kilkunastu żeglarzy z pięciu krajów, którzy przed nim opłynęli samotnie kulę ziemską i był przedsięwzięciem całkowicie indywidualnym, począwszy od etapu przygotowań. Teliga świadomie i celowo nie uzależniał się od żadnej instytucji w przygotowaniach do rejsu, nie chciał również, aby mu pomagano w trakcie samej wyprawy (podczas gdy niektórzy inni żeglarze mieli cały czas zapewnioną pomoc, np. w postaci zaopatrzenia w kolejnych portach, czy ubezpieczania inną większą jednostką samego rejsu), a przed startem podkreślał, że nie zamierza niczego udowadniać, zdobywać, ani z niczym konkurować. Prosił, aby z jego wyprawy nie robiono cyrku. Nie zmieniło to jednak faktu, że na Teligę po powrocie czekały liczne medale i wyróżnienia z Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski włącznie, a władze, nie mogąc w inny sposób podłączyć się pod sukces Teligi, sugerowały, że korzystał on ogólnie z całego 50-letniego dorobku polskiego żeglarstwa. Z powrotu Teligi do kraju planowano urządzić rodzaj festynu państwowego, święta morza, z całą kawalkadą jednostek eskortujcych samotnika od wysokości Helu do portu w Gdyni oraz rozbudowanym harmonogramem dodatkowych uroczystości. Teliga jednak do kraju wrócił z Casablanki samolotem. Co prawda wygrał walkę z oceanami – ale przegrał tą osobistą. Mimo operacji, zmarł w Warszawie 21 maja 1970 r. W czasach, kiedy PRL nie rozpieszczała ludzi niezwykłych, którzy mieli pasje – Teliga powoli i skrupulatnie urzeczywistniał swój zamiar samotnego rejsu wokół globu. Postanowił go zrealizować wyłącznie własnymi siłami.  Bazując na swoich oszczędnościach (sprzedał nawet mieszkanie), zbudował, jako prywatny armator, jacht „Opty”. Rejs „Opty” rozpoczął się 25 stycznia 1967, a jego trasa wiodła z Casablanki na zachód, uczęszczanymi szlakami, aby po drodze odwiedzić jak najwięcej portów: Wyspy Kanaryjskie, Małe Antyle, Kanał Panamski, Galapagos, Markizy, Tahiti, Bora-Bora, Fidżi, Dakar. W tamtych czasach tego typu przedsięwzięcia wciąż jeszcze należały do rzadkości, a o wyprawie Teligi było na tyle głośno, że wszędzie był uroczyście witany. Mianowano go honorowym członkiem wszystkich kolejnych jachtklubów, które były na jego trasie. W czasie rejsu Teliga walczył nie tylko z żywiołami. Walczył również z rozwijającą się chorobą nowotworową, mobilizując swój organizm samotnym rejsem do walki o życie. Pokonując w 165 dni etap od Fidżi do Dakaru (13.260 mil), Teliga pobił rekord czasu trwania nieprzerwanej samotnej żeglugi oceanicznej, należący od 85 lat do Amerykanina Bernarda Gilboa (w 163 dni przepłynął on 6 tys. mil, próbując dotrzeć z Kalifornii do Australii, gdzie wycieńczony został znaleziony na morzu). 5 kwietnia 1969 w drodze do Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich Teliga przeciął kurs, którym w lutym 1967 zdążał z Las Palmas na Barbados (Małe Antyle) – okrążenie kuli ziemskiej zabrało mu 2 lata i 2 miesiące. Rejs zakończył się sukcesem 30 kwietnia 1969 w Casablance.
Leonid Teliga jest patronem Yacht Club OPTY. Klub zlokalizowany jest w Chełmie Śląskim przy ulicy Leonida Teligi 2

POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI